12/07/2024
Een bizar verhaal van onze gastvrouw Hanneke Volker. (en de foto is van Erik vd Meijs)
Een bizar verhaal
Er was eens…… een rondje Zoet en Zout!
Een trekschuit, die dacht dat hij/zij een parel was. Parels worden geboren in de zee, dus vandaar dat deze parel zich geroepen voelde zich op een stormachtige ochtend/middag niet op zee, maar op de Noordvliet en Vlaardingse Vaart uit te leven.
Op de Noorvliet ging het goed, want de schuit had de wind mee. De brug van Maasland gaf geen probleem, we konden er keurig langs heen.
Ons paard Siddhartha werd verderop ingespannen en het ging nog steeds goed. Echter hoe dichter we bij de VLaardingse Vaart kwamen hoe harder de wind en hoe hoger het water.
Bij het beeld van Jonghkind werd Siddh uitgespannen en voeren wij verder op elektriciteit. Dat ging goed. Maar…. de wind stak nog meer op en het rondgaan was een gevecht voor beide schippers.
Gelukkig hebben wij een bepaald soort zwemvesten aan boord en van te voren hebben we uitgelegd hoe die moeten worden gebruikt. Waren dankzij de schippers niet nodig!
Het aanmeren lukte en de gasten konden verder. Het was lunchtijd en we moesten weer rondgaan, ook dat lukte. Na de lunch weer terugvaren naar Vlietzicht. Daar kwamen andere mensen aan boord. Het water kolkte en draaide, maar het instappen ging goed. Toen het vertrek naar de Noordvliet, waar ons paard Siddh stond te wachten. Wim Warbout hielp met een collega onze schuit van de oever af te duwen met boompalen. Dat werkte. De aanwezigen keken een beetje benauwd, maar de gastvrouwen (viswijven) hielden hen betrokken bij de geschiedenis, etc. die zij vertelden.
Op de trekkade liep Jan met de ‘vork’ om o.a. het touw over het riet te trekken.
Maar nu hadden we tegenwind en Jan werd met nog iemand ’touwtrekker’.
Op de schuit hadden de schipper én de co-schipper het niet gemakkelijk omdat
De Goude Leeuwin naar de kant werd gedreven. De grote zwarte boei/bal werd paraat gehouden op het voordek en het gebruiken ervan was best lastig en zwaar.
Siddh heeft hard moeten werken, ondersteund door de motor. Evenzo veel dank aan de begeleiders van Sidd, etc. op het trekpad. Dat geldt ook voor de schipper en co-schipper. De gasten vonden het eigenlijk wel interessant. Zoiets hadden zij nog nooit beleefd. Een dag om nooit te vergeten, vonden zij. Er werd zelfs geklápt voor de bemanning.
Een aantal gasten van de heenreis zouden met de Balder terug naar Vlaardingen varen, maar dat ging niet door. Hoe alles verder is verlopen weet ik niet.
De opvarenden van De Goude Leeuwin hebben in ieder geval een gouden dag gehad, vonden zijzelf.
En…….. De Goude Leeuwin voelde zich als een parel, die de Vliegende Hollander evenaarde!
Gelukkig einde van dit bizar verhaal (zie foto).
P.S. Door het zware varen was de elektriciteit bijna op. Ik hoop dat de schippers het boothuis van de schuit hebben kunnen bereiken. Met dank aan allen!!!!!
