25/09/2023
Het is woensdag 25 september 2013. Ik sta op Schiphol bij de gate, mijn groep gaat net aan boord van de Transavia vlucht naar Marrakech. Een van de deelnemers houdt zijn mobieltje onder mijn neus. Ik lees: “Breaking news: reisorganisatie Oad failliet”.
Even denk ik dat het een grap is, een deelnemer die de reisleidster uittest. Maar ik begrijp al gauw dat het ernst is. Mijn privé mobiel én mijn zakelijke mobiel beginnen allebei te rinkelen, terwijl de stewardess vriendelijk vraagt of ik alsjeblieft aan boord wil stappen. We staan op het punt van vertrek.
Snel bel ik mijn manager. Is het waar? Ja! Wat moet ik doen?
Hij vraagt of ik de reis nog kan afbreken, maar de stewardess duwt me langzaam richting vliegtuig….. afbreken is geen optie meer. Ik bel nog even met man en kinderen, zeg dat alles goed komt en stap aan boord van het vliegtuig. Op weg naar Marrakech. Met een groep ondernemers. Voor een failliete reisorganisatie. Wat bizar.
Het faillissement van Oad is vandaag precies 10 jaar geleden.
Ik had het enorm naar mijn zin bij Oad, werkte er op dat moment al ruim 27 jaar, op verschillende afdelingen en was helemaal op mijn plek bij het onderdeel Group & Incentive Travel. Maatwerk leveren voor groepen, van verkoop en organisatie tot en met begeleiding en aftersales. Voor mij de op een na mooiste plek binnen het grote concern. Mooiste plek is en blijft de stoel van de touringcarchauffeur.
Het faillissement van Oad bracht ellende en verdriet, maar voor mij ook veel goeds. Het heeft deuren geopend naar mogelijkheden die ik anders wellicht nooit ontdekt had. Ik had niet de wens om ondernemer te worden, nu ben ik trotse eigenaar van twee bedrijven.
Wat heb ik in de afgelopen 10 jaar ongelooflijk veel geleerd. Ondernemen, boekhouden, inkopen, verkopen, creatief denken, netwerken, keuzes maken, soms met verstrekkende gevolgen, opgelicht worden, diep ademhalen en weer doorgaan. Het best wel snelle succes van BDL-Grouptravel B.V. met dank aan de vele relaties, opgebouwd in de Oad-jaren, en dan ineens.... omzet naar nul in de coronajaren. Eigen broek ophouden in plaats van de hand.
Er weer doorheen komen door andere wegen in te slaan, het opstarten van een totaal nieuw bedrijf, BDL Uitvaartzorg , in een pittige markt met soms felle concurrentie. Gewoon, mijn hart volgen. Met een duidelijke visie en missie. Maatwerk in uitvaartland.
Terugkijkend voel ik me trots en dankbaar. Trots op wat ik heb geleerd en bereikt. Dankbaar voor de steun en het onvoorwaardelijke vertrouwen van mijn man, kinderen, familie, vrienden.
De toekomst? Die zie ik met vertrouwen tegemoet.