Lodołamacz KUNA

Skróty

• Adres
• Godziny Otwarcia
• Ostrzeżenia
• Skontaktuj Się Z Firmę
• Zgłoś prawa własności
  lub zgłoś wpis
• 

  Chcesz aby twoja firma była na górze listy Biuro Podróży w Gorzów Wielkopolski?

Zabytkowy lodołamacz „KUNA”

Statek zbudowany został w roku 1884 w stoczni Danziger Schiffswerft & Kesselschmiede Feliks Devrient & Co. w Gdańsku dla Königlich Preussische Weichsel – Strombauverwaltung [administracja wodno – budowlana rzeki Wisły], jako czwarty z serii lodołamaczy parowych. Wszystkie nosiły nazwy rzek wpadających do Wisły w jej dolnym biegu. Stosownie do tego statkowi nadano nazwę „FERSE”, co jest niemiecką nazwą płynącej przez Kaszuby i wpadającej do Wisły w miejscowości Gniew rzeki Wierzyca. W roku 1940 zmieniono nazwę na „MARDER”, a po przybyciu do Polski w roku 1947 nazwano statek „KUNA”, co jest dosłownym tłumaczeniem jego niemieckiej nazwy. Ostatnia nazwa statku została zachowana także po rewitalizacji. Miarą wydarzeń i przemian geopolitycznych w Europie Środkowej w XX wieku jest fakt, że statek pięciokrotnie w swojej historii zmieniał banderę, nie zmieniając w zasadzie – wyjąwszy dwa lata po zakończeniu II wojny światowej – swego rejonu działania.

Przez pierwsze 36 lat pływał pod banderą Królestwa Prus. W roku 1920 przekazany został wraz z całą flotyllą lodołamaczy Radzie Portu i Dróg Wodnych Wolnego Miasta Gdańska i nosił specjalną polsko-gdańską banderę. Od 1939 do 1945 r. statek znajdował się we władaniu Głównego Zarządu Dróg Wodnych III Rzeszy Niemieckiej i nosił banderę Niemiec hitlerowskich. W marcu 1945 uczestniczył w ewakuacji ludności Gdańska, przepłynął drogą morską do Kilonii i Hamburga, gdzie po zakończeniu wojny został przejęty przez władze okupacyjne Wielkiej Brytanii. Do 1947 roku pływał pod banderą brytyjską jako holownik portowy i lodołamacz w Hamburgu. Następnie, przekazany Polskiej Misji Morskiej, odbył powrotną drogę morzem do Gdańska, gdzie pozostawał początkowo we władaniu Urzędu Morskiego, a następnie przekazany został administracji dróg wodnych śródlądowych – Państwowemu Zarządowi Wodnemu w Tczewie. Skierowany do stoczni w Pleniewie, wyremontowany, rozpoczął ponownie służbę na dolnej Wiśle, tym razem pod banderą polską.

Wycofany ze służby w roku 1965, rok później pozbawiony wyposażenia i nadbudówek jako pusty kadłub oczekiwał na złomowanie. W latach siedemdziesiątych został przeholowany do Gorzowa Wielkopolskiego z przeznaczeniem na ponton cumowniczy. Zatonął w basenie stoczniowym w 1981roku i przeleżał pod wodą blisko 20 lat. W roku 2000 grupa entuzjastów żeglugi i historii podjęła się rewitalizacji statku. W tym celu powołano Stowarzyszenie Wodniaków Gorzowskich „KUNA”, którego członkowie poświęcili 6 lat pracy na załatwienie niezbędnych formalności, zebranie funduszy, znalezienie i odtworzenie dokumentacji, i wreszcie fizyczną odbudowę statku. Zabytkowy lodołamacz „KUNA” jest w swej formie zewnętrznej dokładnie taki sam, jakim był poprzednio. Zmieniono napęd statku – maszynę parową zastąpiono zespołem napędowym „Delfin” z silnikiem spalinowym typu SW 680 o mocy 165 KM. Z oryginalnych elementów zachował się kadłub statku, dziobowy i rufowy pokład manewrowy, żurawik kotwiczny, dziobowe i rufowe polery cumownicze, fragmenty wału śrubowego i śruba. „KUNA” pływa obecnie jako statek muzealno–szkoleniowy. Przeznaczony jest do edukacji historyczno–kulturalnej, w szeroko pojętym zakresie historii dróg wodnych, żeglugi śródlądowej, budownictwa wodnego, ekologii, jak również kultury i historii regionu, w którym został przywrócony do życia. W 2014 roku najstarszy w Polsce lodołamacz ‚Kuna’ obchodził 130. rocznicę wodowania.