11/09/2022
Ciekawostki o sójkach https://www.facebook.com/PtakiWPolsce/posts/pfbid02NYV7okE7EvcfutCMq5wZMkibM3cAMV7gvLZFVdNWYEMh3UVnDhu7HqQ2y4TxqdxTl
SÓJKA (Garrulus glandarius) w kilku odsłonach.
W Polsce rozpowszechniony w całym kraju, średnio liczny ptak lęgowy na niżu. W górach spotykana do wysokości 1400 m n.p.m. W kraju najczęściej widywana w grądach i borach z domieszką drzew liściastych, a najrzadziej w górskich lasach regla górnego i rozległych monokulturowych borach. Polskie populacje są w większości osiadłe, ale przez kraj przelatują sójki z krajów, gdzie warunki zmuszają je do migracji. Obce osobniki z północnej i wschodniej Europy pojawiają się od marca do kwietnia i jesienią od września do października. Szczególnie dużo pojawia się ich na Wybrzeżu, choć dolatują też do innych regionów kraju. W niektórych latach przeloty są tak liczne, że mają charakter inwazji. W minionych dekadach notowano stada złożone nawet z tysiąca sójek.
Pióra sójek można czasem znaleźć wśród opadających z drzew liści. Jesienią bowiem stare ptaki się pierzą i łatwo zauważyć ich barwne pióra na ziemi. W rzeczywistości te piękne, charakterystyczne dla sójki piórka to pokrywy skrzydłowe, których błękitny odcień zawdzięczamy nie pigmentowi lecz tak naprawdę złudzeniu optycznemu. W strukturze tych piór dochodzi do rozszczepienia wiązki światła i odbicia widma niebieskiego. To naprawdę rzadko spotykane u ptaków zjawisko, gdyż większość kolorowych gatunków ma pióra z zabarwieniem pigmentowym.
Na podstawie poprzecznych czarnych prążków doświadczony ornitolog na zgubionym piórze potrafi określić wiek jego właściciela. Ptaki powyżej pierwszego roku życia mają większą liczbę prążków niż tegoroczne młode.
Sójka symbolizowała niegdyś bezsensowne gadulstwo, co również potwierdza jej nazwa łacińska „garrulus”, czyli dosłownie tłumacząc „gadatliwość”. Ptak jest znany z tego, że w lasach alarmuje głośnym, przenikliwym, ostrym skrzekiem: "kreecz" lub "kszaach" http://cyfromaks.home.pl/wroblowe/krukowate/sojka0.mp3, poza tym odzywa się wieloma innymi, gardłowymi dźwiękami http://cyfromaks.home.pl/wroblowe/krukowate/sojka1.mp3. Bardzo hałaśliwa, w zaniepokojeniu reaguje na każdy podejrzany obiekt czy ruch. Śpiew rzadko słyszany, jest to cichy świergot i gardłowe "gadanie" http://cyfromaks.home.pl/wroblowe/krukowate/sojka2.mp3 (niektórym przypomina paplanie brzuchomówcy). Potrafi naśladować głosy innych ptaków, z którymi zetknęła się podczas koczowania (zwłaszcza myszołowa) http://cyfromaks.home.pl/wroblowe/krukowate/sojka3.mp3, a także ssaków np. miauczenie kota czy piszczenie kół od wozu.
Skrzeczenie sójek, według niektórych nazywanych "strażnikami lasów", pełni nie tylko funkcje sygnalizacyjne dla innych osobników tego gatunku, ale i dla pozostałych ptaków i ssaków. Pojawienie się tego ostrego okrzyku sprawia, że stają się czujne i wypatrują ewentualnego niebezpieczeństwa.
Dosłowne tłumaczenie łacińskiej nazwy sójki Garrulus glandarius oznacza kogoś gadatliwego, lubiącego żołędzie. Pierwsza część nazwy gatunkowej odnosi się do talentów wokalnych druga natomiast pochodzi od słowa g***s, co oznacza żołędzia. W związku z tym, iż sójka rozprzestrzenia nasiona drzew leśnych drugi człon nazwy może być interpretowany również jako glandifer, czyli rodzący żołędzie.
źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Sójka_zwyczajna
Zdjęcie: Wojtek Sz