24/01/2025
Z kart historii:
100 lat temu 24 stycznia 1925 r. na wniosek ministra spraw wojskowych gen. Władysława Sikorskiego Rada Ministrów podjęła decyzję o budowie w Warszawie Grobu Nieznanego Żołnierza.
Patronat honorowy nad projektem objął Prezydent RP Stanisław Wojciechowski, zaś na autora projektu wybrano rzeźbiarza Stanisława Ostrowskiego.
Władze wojskowe wskazały piętnaście miejsc bitew z czasów wojen 1918-1921 spośród których, drogą losowania, wyłoniono jedno, z którego ekshumowano ciało poległego żołnierza. Los, wyciągnięty przez Józefa Buczkowskiego, najmłodszego kawalera Orderu Virtuti Militari, wskazał miejsce spoczynku bohaterskich obrońców Lwowa. Bezimienny grób wybrała Jadwiga Zarugiewicz, matka Konstantego, który poległ 17 sierpnia 1920 r. w bitwie pod Zadwórzem, zwanej „polskimi Termopilami”.
Uroczystej ekshumacji dokonano w obecności kawalerów Virtuti Militari. Po otwarciu trumny okazało się, że spoczywają w niej szczątki żołnierza bez szarży, co oznaczało że jest ochotnikiem.
2 listopada 1925 r., w uroczystej oprawie, trumna została złożona w arkadach Pałacu Saskiego. W pogrzebie uczestniczył Prezydent Wojciechowski oraz tłumy mieszkańców Warszawy i przyjezdnych.