25/05/2025
อาณาจักรใหญ่เพียงใด ก็แลกความสงบใจมิได้
ทรัพย์สมบัติพรั่งพร้อมปานจักรพรรดิ หากใจไม่รู้จักพอ
ย่อมเหนื่อยยิ่งกว่าชายเลี้ยงวัวในหุบเขา
เล่าปี่ในยามไร้เมือง ยังกล่าวว่า “มีพี่ มีน้อง มีธรรมะ ก็มากพอแล้ว”
ขงเบ้งอยู่ในกระต๊อบยังยิ้มได้ เพราะเห็นคุณค่าของฟ้า ดิน ลม เมฆ
ความสุขไม่ใช่สิ่งที่ต้องวิ่งไล่
หากเป็นสิ่งที่ต้อง “หยุดดู” และ “รู้ซึ้ง”
เมื่อใจเห็นค่าของถ้วยชาร้อนหนึ่ง
เมื่อใจซาบซึ้งในเสียงนกยามเช้า
เมื่อไม่มัวคิดถึงสิ่งที่ขาด
เจ้าก็จักพบว่า ปัจจุบันนี้ คือความสุขแท้
หาใช่อนาคตลวงตา หรืออดีตที่กลับมาไม่ได้
