07/16/2025
Its time we talk about the Michelin Guide as it is......
Ας μιλήσουμε λίγο αλήθεια.
Το Michelin Guide. Ένα σύστημα βραβείων που ξεκίνησε από μια γαμημένη εταιρεία ελαστικών. Σκέψου το λίγο: λάστιχα. Τα ίδια λάστιχα που φοράς όταν πας βόλτα με το Clio σου στη Λαμία. Και τώρα αυτοί κρίνουν την κουζίνα σου. Την ψυχή σου. Το αίμα σου που στάζει στο πάσο.
Όχι, δεν είναι αστείο. Είναι τραγικά γελοίο.
Και κάπως έτσι, εκατοντάδες chefs στον πλανήτη πουλάνε την ψυχή τους για ένα άστρο από λάστιχο. Ξεχνάνε γιατί ξεκίνησαν. Ποιοι ήταν. Τι αγαπούσαν. Δουλεύουν 18 ώρες τη μέρα, ουρλιάζουν σε ανήλικους commis, χάνουν γάμους, γεννήσεις, τα καλοκαίρια τους ,πλακώνονται στο ξύδι η και στην κόκα — και για τι; Για να γράψει ένας τύπος σε ένα notepad: “sauce lacked finesse”.
Στην τελική, αξίζει;
Να σκοτώνεις τον εαυτό σου για να σε χειροκροτήσει μια εταιρεία που το μόνο της connection με φαγητό είναι τα delivery scooters;
Το πρόβλημα με τον Michelin δεν είναι απλώς το άγχος και η ατελείωτη πίεση που βάζει στους chefs. Είναι κάτι βαθύτερο και πολύ πιο σάπιο. Έχουν γραφτεί αμέτρητα άρθρα για τις αδιαφανείς διαδικασίες, τη διαφθορά, και τους αμφιλεγόμενους κριτές που λειτουργούν πίσω από την κουρτίνα. Πλέον μεγάλα ονόματα της γαστρονομίας, όπως ο Marco Pierre White, ο Sébastien Bras και πρόσφατα ο Magnus Nilsson του Fäviken, εγκαταλείπουν οικειοθελώς τα αστέρια τους, ακριβώς λόγω αυτής της τοξικής κουλτούρας και τα high food costs ..
Aλλά για να μην γελάμε μόνο με τους Michelin-άτους Γάλλους, κοίτα και τη δική μας φάρα. Εδώ αν έπαιρνες κρασί από τη «σωστή» κάβα στα ‘90s, σου έσκαγε κι ένα ωραιότατο «βραβείο». Σαν το Kinder Surprise, αλλά για ενήλικες μάγειρες Που ειρωνικά, αυτό το βραβείο μπορεί να κοστίζε αρκετα χιλιάρικα
Δεν είναι πια μαγειρική. Είναι το ποιος έχει το μεγαλύτερο μαγειρικό καυλί στο τραπέζι. Είναι διαγωνισμός. Ποιος θα κάνει καλύτερο αφρό. Ποιος θα κλείσει με foie gras από καναρίνι που τραγουδούσε Σοπέν πριν το σφάξουν.
Πού είναι το τραπέζι ρε πούστη μου; Πού είναι η οικογένεια, οι φίλοι, το «έλα να φας κάτι, φαίνεσαι κουρασμένος»;
Πού είναι η κουζίνα σαν πράξη αγάπης και όχι σαν άθλημα πολεμικών τεχνών;
Κι ενώ εμείς κυνηγάμε άστρα και σκούφους, η κουζίνα καίγεται. Κυριολεκτικά. Δεν έχει κόσμο (ψαχνεις για μαγειρα και σου σκάνε μόνο ναυάγια και λες…. δυο 2 χέρια δυο πόδια). Δεν έχει πλέον λεφτά. Οι μισοί φεύγουν από το επάγγελμα , οι άλλοι μισοί παθαίνουν breakdowns/burnouts z, και οι πιο τυχεροί γίνονται influencers με captions τύπου "healing through risotto". Οι σχολές δεν γεμίζουν, και η αγορά αδειάζει. 8 στους 10 φεύγουν πριν καν βγάλουν δεύτερη φουρνιά.
Κι εμείς, ακόμα να το καταλάβουμε. Ότι αυτή η φάση δεν είναι για βραβεία. Το Αληθινό Βραβείο; Ο Κόσμος. Ναι, Ο ΚΟΣΜΟΣ. Όχι το άστρο στην πόρτα.
Το πιο νόστιμο φαγητό που έφαγα στη ζωή μου;
Δεν ήταν σε Michelinάτο.
Ούτε σε τρεντάδικο του κέντρου με μωβ φωτισμό και σερβιτόρο που φοράει δερματινο harness πάνω απ’ το πουκάμισο.
ουτε απο το hot spot που πρωτεινε το ταδε περιοδικο "the place to be"
Ήταν από μια γιαγιά στα Σφακιά.
Μου σέρβιρε κατσικάκι στιφάδο σε πήλινο, με βλέμμα τύπου “άμα δε σ’ αρέσει, να φας μια φασολάδα και να φύγεις”.
Ήταν σε μια παράγκα στην Ταϊλάνδη.
Χωρίς πινακίδα, χωρίς μενού, χωρίς ψυγείο (true story).
Η κουζίνα της ήταν ένα γκαζάκι πάνω σε κούτα από Red Bull.
Σούπα τόσο καυτερή που με την πρώτη κουταλιά ένιωσα να ανοίγουν όλα μου τα τσάκρα και να μιλάω άπταιστα χίντι.
Με τη δεύτερη κουταλιά άρχισα να θυμάμαι προηγούμενες ζωές.
Με την τρίτη ένιωσα το έντερο μου να παιζει το intro του reign in blood τον slayer
Και μέσα σε όλο αυτό το πύρινο χάος…
Σκεφτόμουν:
“Αν πεθάνω εδώ, τουλάχιστον θα πάω με γεύση γαμάτη.”
ΑΥΤΟ είναι η ουσία. Όχι τα αστέρια.
100 χρόνια τώρα μοιράζουμε βραβεία και νομίζουμε ότι αυτό μας κάνει σπουδαίους.
Όχι φίλε μου. Το κοινό, ο πελάτης που γλείφει το πιάτο και λέει “ποιος το έκανε αυτό;”, αυτός είναι το αστέρι σου.
Το φαγητό δεν είναι για φωτογράφιση – είναι για να ιδρώσει το μέτωπο, να δακρύσει το μάτι, να σε στείλει αλλού.
Οπότε… άσε τα άστρα στον ουρανό, ρε φίλε.
Κι αν θες σκούφο;
Πάρε έναν μάλλινο, γιατί έρχεται βαρύς χειμώνας.winter is coming
